Werkgroep Buitenveldert / A.J. Ernststraat 112, Amsterdam: 45e verslag – ma. 28.9.09 – 7 deelnemers.

Opening bijeenkomst: 20 uur; de gesprekleider heet eenieder welkom, stelt vast dat geen nieuwelingen aanwezig zijn, waarna namens het bestuur wederom wordt aangekondigd dat de jaarvergadering van alle groepen plaatsvindt op zaterdag 17 oktober a.s. te Haarlem. Geinteresseerden kunnen nadere informatie krijgen na afloop van de huidige bijeenkomst.

Aansluitend beraden de aanwezigen zich over de keuze van een gespreksonderwerp. Hiertoe doet A het volgende voorstel:

A: wij hebben afgesproken over onszelf te zullen praten; en dat wil ook, maar als aanloop heb ik het in eerste instantie over een ander, die mij namelijk door zijn gedrag enorm confronteert met mijn eigen verleden en mijn domme gedrag uit de periode van mijn eigen verslaving. Het betreft een zekere Hero Brinkman, die kort geleden uitgebreid in het nieuws was, en misschien nog steeds is. Een figuur met kennelijk een ernstig drankprobleem en een politieke functie, waardoor uitglijders, zoals ruzie in het perscentrum ‘Nieuwspoort’, meteen worden opgemerkt, gefilmd, beschreven, enz., enz. Iedereen hier aan tafel zal het wel hebben gevolgd. Ik trek het mij aan vooral als duidelijk voorbeeld hoe je door ‘drank’ je eigen ruiten ingooit; hoe je je eigen krities vermogen kennelijk verliest en daarmee, in dit geval, natuurlijk jezelf en zeker ook de partij waarvoor je werkt, uiteindelijk alleen maar beschadigt. Ik herken mezelf, gelukkig van vroeger, heel sterk in dit gedrag en ben erg blij dat ik, op dit moment in ieder geval, niet meer in deze destructieve fase zit. Is dit herkenbaar voor jullie en kunnen we hierover praten, waarbij ik dan in de eerste plaats bedoel in hoeverre kan je je eigen destructieve gedrag van vroeger gebruiken als uitgangspunt om je leven opnieuw, en dan gezond, in te richten??
Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert / A.J. Ernststraat 112, Amsterdam: 44e verslag-ma.21.9.09-5 dln.

Opening bijeenkomst: 20 uur; de gespreksleider heet de aanwezigen welkom en stelt vast dat er geen nieuwelingen aanwezig zijn. De reguliere gespreksleider heeft mij verzocht mede te delen dat hij wegens familieomstandigheden is verhinderd. Tevens heeft hij aan mij gevraagd hem als gespreksleider te vervangen.
Mededelingen: zaterdag 10 oktober vindt de jaarvergadering van alle groepen in Haarlem plaats. Nadere mededelingen volgen.

Daartoe uitgenodigd beraden de aanwezigen zich over de keuze voor een gespreksonderwerp. Hiertoe doet A het volgende voorstel:

A: Wat mij de laatste tijd ontmoedigt is het feit dat mensen lijken te twijfelen of je nog wel of niet meer kunt gebruiken. Ook komt terugval regelmatig aan de orde. Daarbij wordt dat alles zo theoretisch besproken. Voel me dan vaak machteloos en ga doodmoe weg uit de groep. Wat moet je doen om het tij te keren? Zelf heb ik een besluit genomen en daar sta ik nog steeds achter. In plaats van gesterkt en met nieuwe voorbeelden naar huis te gaan, voel ik me vaak leeggezogen.
Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert / A.J.Ernststraat 112, Amsterdam: 43e verslag-ma.14.9.09-8 dln.

Opening bijeenkomst: 20 uur; de gespreksleider heet de aanwezigen welkom en stelt vast dat geen nieuwelingen aanwezig zijn, waarna de voormalig kasbeheerder de betreffende financieele groeps-administratie ter tafel brengt in verband met de beeindiging van zijn functie en hierna deze stukken worden ter hand gesteld aan de voorlopige opvolger.
Daartoe uitgenodigd beraden de aanwezigen zich vervolgens over de keuze voor een gespreksonderwerp. Hiertoe doet A het volgende voorstel:

A: ik zou het graag hebben over boosheid. Die voel ik soms in totaal verschillende heftigheid in mij opkomen. Die kan afhangen van de aanleiding of de soort relatie tegenover ‘een ander’, maar minstens ook met mijn eigen conditie – soms raak ik in verwarring – soms voel ik schaamte – soms ook ervaar ik achteraf iets van zelfdestructie. Bovendien ben ik mij dit soort dingen veel meer bewust dan vroeger en realiseer ik mij vooral ook dat ik door dit onderwerp af en toe behoorlijk de kluts kwijtraak en geneigd ben mij terug te trekken.
Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert / A.J.Ernststraat 112, Amsterdam: 42e verslag – ma.7.9.09 – 10 deelnemers.

Opening bijeenkomst: 20 uur; de gespreksleider heet de aanwezigen welkom en constateert dat geen nieuwelingen aanwezig zijn. Namens het bestuur van de stichting wordt vervolgens gemeld dat op 19 september 2009 wederom een training wordt gegeven aan groepsdeelnemers in het kader van het geven van voorlichting over zelfhelp binnen de reguliere hulpverlening.

Aansluitend wordt begonnen met het zoeken naar een geschikt gespreksonderwerp, dat op voorstel van A, als volgt wordt bepaald:

A: ik wil graag weer kunnen praten over ‘terugval’ – bij mij is het opnieuw fout gegaan – ben om te beginnen alweer enige tijd niet naar de groep gekomen, op de camping deze zomer was het al raak en voel mij dan na enige tijd absoluut naar beneden glijden, maar ben niet in staat in te grijpen, moet kennelijk de hele baan eerst weer afglijden – heb trouwens ook besloten weer met de Brijder in zee te gaan – hoe gaan anderen met zo’n situatie om? misschien is het trouwens interessanter om niet zozeer over terugvallen te praten als wel over de vraag of anderen ook zo diep moeten gaan, misschien wel tijdens de glijpartij alsnog kunnen uitstappen, ofwel kan het ook op een minder dramatische manier, of zou er een manier zijn om dat afglijden ‘gewoon’ helemaal te voorkomen….?

Continue reading…

Je kent elkaar uit de groep; soms heb je jarenlang iedere week met elkaar aan tafel gezeten. En het is heel gewoon als je elkaar dan af en toe eens buiten groepsverband tegenkomt. Gewoon op straat. Zelf vind ik dat doodnormaal. En ook wel leuk. Kan je even een praatje maken. Maar ik weet ook dat sommige mensen dat anders voelen. Die kijken dan graag de andere kant op. Dat moet ik ze dan weer gunnen.

Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert: verslag 25e groepsgesprek – ma. 4.5.09-20 uur
MFC Binnenhof, A.J. Ernststraat 112, Amsterdam; aanwezig 11 personen ( 1 vr.+10 mn.).

Opening: op voorstel van verschillende aanwezigen neemt de groep vooraf enkele minuten stilte in acht, teneinde aldus mede gestalte te geven aan de nationale traditie waarvan de waarde kennelijk de afgelopen dagen bij eenieder extra wordt gevoeld na en ongetwijfeld tevens ook tengevolge van de tragische gebeurtenissen op Koninginnedag te Apeldoorn en heden gevolgd door de traditionele 4 mei herdenking.

Aansluitend start de gespreksronde met de uitnodiging tot het doen van een voorstel tot bepaling van het onderwerp – hiertoe neemt A het woord, hij zegt: ik ben hier nu voor de tweede keer en heb mij inmiddels gerealiseerd dat jullie allemaal oplossingen hebben gevonden om uit de draaikolk van je verslaving te komen. Kortom dus: je te bevrijden. Daar ben ik zelf al jaren mee bezig. Het lukt me gewoon niet. Ik kan met een bepaalde verslaving wel kappen, maar schakel dan met veel agressie over op een ander middel dat telkens sterker en destructiever uitwerkt. Ik schaad mijn gezondheid, zowel lichamelijk als geestelijk. Om nog maar te zwijgen van mijn sociale contacten. Die raak ik allemaal kwijt. Hoe hebben jullie dat nou voor elkaar gekregen. Dat zou ik zo graag willen weten, want het moet eenvoudig anders ga ik absoluut kapot.
Met inachtname van de groepsregel (wij geven elkaar geen advies) wordt besloten een ieder de gelegenheid te geven vanuit eigen ervaring te vertellen over het inmiddels afgelegde persoonlijke hersteltraject.
Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert: verslag 26e groepsgesprek – ma.11 mei 2009 – 20 uur – MFC Binnenhof, A.J.Ernststraat 112, Amsterdam; aanwezig 11 personen (2 vr.+ 9 mn.)

Opening: Bij de start van de avond wordt een ‘nieuwe’ bezoek(st)er welkom geheten. Deze meldt dat zij al langer onderweg is, tot dusverre nogal wat aarzelingen voelde, maar nu blij is de stap te hebben gezet, waarbij zij opmerkt dat het haar niet meeviel het adres en de plek feitelijk te vinden. Hierop worden de gespreksregels voorgelezen en start het groepsgesprek met het zoeken naar een onderwerp:

A. neemt het woord. Allereerst brengt hij de groeten over van B. die ziek thuis is en waar hij zojuist een bezoek heeft gebracht. Hij laat blijken zeer onder de indruk te zijn van de vitale wijze waarop B. de huidige situatie hanteert, daarbij thans gebruik makend van een ‘spraak’-computer, nog afgezien van de sprankelende natuur waarin de schitterend gerenoveerde boerderij van B. zich bevindt: kortom een inspirerende ervaring! Mede ten vervolge op dit stimulerend bezoek stelt A. voor te spreken over de begrippen schuld, schaamte en falen, die nogal eens worden ervaren tijdens een periode van verslaving, dan wel dat de vlucht in de verslaving kan voortkomen uit dit soort gevoelens, terwijl dit gevoel van tekortschieten net zo goed kan ontstaan en gaan woekeren bij het ontwikkelen van een nieuw leefprogramma, dus nadat de verslaving is gestopt. Schuld, schaamte en falen kunnen dus zowel voor, tijdens als na een periode van afhankelijk/verslaafd gedrag belangrijke elementen zijn die de problemen wellicht vooral compliceren en verergeren zonder enige positieve effecten. Kortom, hoe kom je daarvan af?
Uit de reacties blijkt dat hiermee het gespreksonderwerp voor deze avond is bepaald.
Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert / A.J.Ernststraat 112, Amsterdam: 41e verslag – ma.31.08.09: 11 deelnemers.

Opening bijeenkomst: 20 uur; de gespreksleider heet de aanwezigen welkom en meldt dat de eerste penningmeester vanwege persoonlijke redenen afwezig is en hij bovendien zijn functie ter beschikking heeft gesteld, waaraan kan worden toegevoegd dat de betreffende werkzaamheden in ieder geval voorlopig zullen worden vervuld door de tweede penningmeester, die zich hiertoe bereid heeft verklaard en bovendien al eerder als zodanig was ingewerkt, zodat de overgang geen onoverkomelijke problemen oplevert. Voor haar bereidheid aldus zorg te dragen voor de wenselijke continuiteit van de financieele portefeuille wordt zij van harte dank gezegd.

Bepaling gespreksonderwerp: gevraagd naar suggesties ter bepaling van het gespreksonderwerp doet A het volgende voorstel:

Ik kom nu al een aantal jaren hier op de groep. Zo af en aan. Dat wil zeggen, ik ben hier al een hele tijd niet geweest. Maar ik ben nu wel weer teruggekomen. En dat doe ik niet voor niks: ik wil echt graag de kwaliteit van mijn bestaan verbeteren. En dan hoor ik hier dat ik moet stoppen met mijn verslaving. Bij mij gaat het dan in de eerste plaats om het roken van ‘stickies’. Dat belemmert mij inderdaad in mijn energie en mijn doen en laten. Ik bedoel maar: het betreft zeker een verslaving maar het stoppen daarvan is op zichzelf nou ook weer geen kwestie van leven of dood. Hooguit betekent het dat de kwaliteit van mijn bestaan absoluut minder is dan ik zonder die verslaving zou kunnen bereiken. Kortom, ik kom niet in een acute/levensbedreigende crisis, en blijf zo’n beetje onder de maat door-emmeren, zonder glans, zonder glorie, vrij dof, steeds meer eenzaam, dus alle reden om dat echt aan te pakken, maar dan merk ik dat ook mijn energie om die stap te nemen weggelekt lijkt te zijn.

Uit de reacties blijkt dat de aanwezigen ieder voor zich de behoefte en bereidheid voelen zich weer rekenschap te geven van het moment en de persoonlijke omstandigheden die indertijd hebben geleid tot het noodzakelijke inzicht en besef van de eigen situatie, welke nodig zijn om te komen tot het proces ter ontmaskering en ontmanteling van ieders eigen persoonlijke verslaving: dat vereist namelijk telkens weer ingrijpende en ook in de tijd permanente, fundamentele gedragsveranderingen. Kortom, ‘gewoon’ een kwestie van geduld, acceptatie en doorzettingsvermogen en dat kan slechts nadat er sprake is van: ‘kiezen om te kappen’..
Continue reading…